Hippie New Year

Geen internet, geen bereik op beide telefoons en dus helaas geen Nieuwjaarsgroeten naar Nederland om 17.00 Nicaraguaanse tijd. Bij deze wil ik dan ook iedereen een gelukkig Nieuwjaar wensen! Ga er maar eens goed voor zitten...

Voor Nieuwjaar hadden we een bijzonder plan. Lieke had flyers gekregen van een feest op Isla de Ometepe, met techno, drum & bass en latin. Een goede manier om het Nieuwjaar in te luiden zo leek ons en 's ochtends vertrokken we naar Rivas om daar de boot over het Lago Nicaragua te pakken. Aangekomen op het vulkaneneiland konden we direct op de bus stappen die ons bij de tweesprong naar Finca El Zopilote afzette. Wat ons alleen niet verteld werd was dat er op zondag geen bussen rijden naar de andere kant van het eiland. Na anderhalf uur tevergeefs wachten hielden we maar een minibus aan die bereid bleek ons naar de desbetreffende Finca te brengen. Nog tien minuten klimmen en we konden onze intrek nemen in de dormitorio.

Om 19.00 barstte het feest los met pizza's. Nu had ik na mijn houseparty in Guatemala mijn verwachtingen al drastisch naar beneden bijgesteld maar een tuinfeest met 30 mensen waar de muziek uit een stereosetje kwam was toch óók niet wat ik verwachtte :-| Gelukkig hadden we een bar, verkeerde ik in goed gezelschap en werd het dus een bijzonder gezellige nacht. Alleen jammer dat we er zelf achter moesten komen dat het inmiddels 2007 was. Maar dat scheen niet van groot belang te zijn voor de mensen daar.

Terug naar de natuur! was het credo van deze hippie-kolonie op Finca El Zopilote. Ze waren zoveel mogelijk self supportive en recycelden alles, totaan datgene wat bij ons gewoon het riool in gaat. Hun leventje speelde zich voornamelijk af op de finca waar alles zelf verbouwd werd. En een sfeertje... Een geitenwollen sokken type zou er rode vlekken van krijgen. Je begrijpt dat ik me volledig thuis voelde.

Maar goed... veel keuze hadden we op dat moment ook niet, gezien het feit dat er anderhalve auto per dag langs kwam. Mountainbike gehuurd, stukje gefietst en Nieuwjaarsdag maar eens ouderwets onder de brandende zon op het strand doorgebracht 8-) Beetje beachvolleyballen en over het strand teruggefietst. De wind in de haren, het geruis van de golven naast je en de ondergaande zon die de lucht kleurde en het geheel hiermee een magisch aangezicht gaf.

Toen op 2 januari het normale leven weer hervat werd en de bus dus gewoon weer ouderwets te laat kwam in plaats van niet, pakten we een pick-up naar Santo Domingo. Hostelletje met gewone wc en douche uitgekozen en door naar mijn canopy-ontmaagding. Best wel tof, met een aardig vaartje tussen de bomen door te zoeven. Het was jammer dat er slechts vier kabellijnen waren, maar goed, je moet altijd voorzichtig beginnen ;-)

De dag erop was het weer extreme sports. Ik had besloten een mountainbike te huren en eens een rondje om het grote eiland te maken. Maar eerst moest ik gedag zeggen tegen Lieke, Margot en Kavita. Zij gingen vandaag terug naar Granada, helaas, want ik had me erg vermaakt met hen.

Afscheid genomen en om 10.00 begon ik aan mijn fietstochtje. Het startte ruig, daarna volgde een stuk netjes geplaveide weg, maar na Altagracia kon het afzien beginnen. Hobbelige wegen met keien overal en het was alleen maar klimmen en dalen. En dat met 30 graden Celsius in de brandende zon. Ik joeg er dan ook 4 liter water doorheen. Maar met de vulkaan aan de linkerhand, het Lago Nicaragua aan de rechterhand, kleurige hagedissen en vogels die links en rechts voor me langs schoten en hier en daar bomen vol met brulapen maakten het een superervaring.

Wel zadelpijn en pijnlijke handen en ik was dan ook blij dat ik Moyogalpa bereikte, want vanaf dat moment betekende het alleen maar geplaveide weg. Veel makkelijker werd het echter niet. De weg ging alleen maar omhoog. Kilometers lang en wanneer je de top van de heuvel had bereikt, meldde zich alweer een ander. Maar na een uur in de kleinste versnelling kwam daar dan de afdaling.

Nog een klein stukje fietsen en ik kon om 16.00 (!) mij dan eindelijk neerleggen in het Ojo de Agua (het oog van water). Lekker koel verscholen tussen de bomen en de hangmatten aldaar maakten het tot een zeer aangename beloning :-D

Foto's volgen nog. Ondertussen kun je je vergapen aan de foto's van het vorige bericht (Granada) ;-)

P.S.: mijn Guatemalteekse telefoon heeft een andere eigenaresse gekregen. Dus vanaf heden ben ik niet meer te bereiken op mijn Guatemalteekse mobiel.