Zoek de zon op...

Het was een en al droevenis de afgelopen week met betrekking tot het weer in Antigua. Het was dan ook noodzakelijk om weer eens een stukje zon te pakken ;-) Je wilt natuurlijk wel bruinverbrand op die foto's voor het thuisfront staan. En wat doe je dan: je gaat naar Monterrico. Ruim 30°C, strakblauwe hemel, wuivende palmbomen en het prachtige zwarte strand. Leve het weekend!

Maar een weekend zou geen Guatemalteeks weekend zijn als het niet met een klapper begon. Na ongeveer 1 uur in de shuttle op de snelweg een enorme knal van onder de auto. De kenners onder u weten dat dat geen goed teken is. Zeker niet als je vervolgens als een soort veredelde stoomtrein over het asfalt kedeng-kedenkt. Diagnose: een klapband.

Gelukkig, de eerstvolgende pits was 2 km verderop maar daar moesten we wél heen. Vrolijk met 30 km/u door kedeng-kedengen en waarom zou je ook de vluchtstrook gebruiken?!

Horendol en enkele doodsangsten verder uit de auto gestapt om ons gedurende 45 minuten te kunnen verdiepen in de plaatselijke cultuur.

Maar goed, de shuttlebus gerepareerd en we konden op naar Iztapa. Daar zouden we eerst het strand gaan verkennen om vervolgens per boot of per camioneta naar Monterrico te gaan.

De chauffeur informeerde nog of hij het goed gehoord had en we écht wel naar Iztapa wilden. Zo toeristisch was het namelijk niet... Nou en! We zijn toch avonturiers... Vamos a la playa! Maar daar werd ons direct duidelijk waarom wij de enige toeristen waren. Na het oversteken van een riviertje landden we op het meest smerige strand dat ik ooit heb gezien.

Overal afval, bruin-zwart zeewater en een treurig aangezicht. Kennelijk was er een orkaan overheen gegaan maar had men nog niet de moeite genomen om de boel op te ruimen. Ingestorte strandhuisjes, geknakte palmbomen... Niet bepaald idyllisch.

Twee locals aangesproken om te vragen hoeveel we moesten lopen om een fatsoenlijk stukje strand te vinden. Naar Monterrico... Tsja... Onverrichter zake de boot naar Puerto Viejo genomen om daar op de desbetreffende camioneta te stappen. En zo'n lijnbus is niet helemaal hetzelfde als die van Conexxion: oud, en dan bedoel ik écht oud, bijzonder kleurig en het is gebruikelijk om keihard reggaeton en salsa door de speakers te laten knallen.

Een gezellig uurtje verder waren we gearriveerd in Monterrico. Voor een slaapplaats aldaar verkozen we El Marlin. Het hotel had een op zijn minst opmérkelijke eigenaar. Rond de 40, mager, tattoos, een grote gun opzij en te jonge meisjes die de kamers schoonmaakten. En opvallend vaak moesten ze zijn kamer schoonmaken... Achter gesloten deuren.

Maar goed... een kamer met airco voor Q50 (€4,50) incl. een 'shot' :-), en een man met een gun, dus gaan we niet de maatschappijkritische Hollander uithangen.

Uiteraard het strand bezocht, een stukje gebeachvolleybald op het gloeiend hete zand en weer het water in om de voeten af te koelen. 's Avonds pizza gegeten en daarna naar de plaatselijke discotheek: El Kaiman. "Wel terugkomen voor de afterparty" zei de eigenaar. "Really private things will happen here..." :-| Hmmm...

Maar goed, in El Kaiman werd het in ieder geval wél erg gezellig. Op een gegeven moment was iedereen ergens anders en ook Erwin had een uitdaging. Hij was voorgesteld aan Diana, een meisje uit Guatemala City en zij wilde dansen. Daar stond ik dan met 0,0 salsa-ervaring en een hoogteverschil van 40 cm in twee grote, bruine ogen te kijken. Toch maar een poging wagen dan...? En jawel, een paar minuten later stond ook deze jongen te swingen en te draaien en hoewel de dansvocabulaire zich beperkte tot vier à vijf 'moves' zag het er toch wel redelijk goed uit zo... Natuurtalentjes hè :-D

Daarna nog een uurtje of twee samen in de hangmat, een beetje gebabbeld - ik moet mijn Spaans immers bijhouden ;-) - een afscheidskusje (braaf gebleven hoor) en de groep bij elkaar gezocht. Vervolgens terug naar ons hotel waar we welkom werden geheten door een man met een nóg groter geweer. Voor ons echter geen afterparty. Doodop waren we en de meesten moesten er de volgende dag weer om 5.30 uit voor een boottochtje door de mangroven.

De rest kon uitslapen. Maar ja, echt goed gaat dat niet op een matras die het beste te vergelijken is met een houten plank. Dus ook voor mij was het vroeg dag.

Na terugkomst van de anderen nog even de zee in gedoken, een hapje gegeten en de rest van de dag was het bijkomen van de korte nacht in de hangmatten van het hotel :-D En met die relaxte muziek die vanaf de bar klonk lukte dat prima...

Om 15.00 was dan toch het sprookje uit. De shuttle naar Antigua wachtte. Morgen weer naar school...

Foto's van dit weekend voorlopig hier:
http://erwinhkm.hyves.net/index.php?l3=ph&l4=listalbum&album_id=10538615